Ihumeni klasztoru w Buczaczu (1712-1893)

Bazyliański klasztor w Buczaczu w ostatnim czasie doczekał się solidnych opracowań historycznych. Szczególnie cenny wkład do historiografii klasztoru wniósł Jarosław Stocki («Монастир Отців Василіян Чесного Хреста Господнього в Бучачі 1712-1996», Львів 1997). Autor, wykorzystując bogaty materiał rękopiśmienniczy i drukowany, przedstawił dzieje klasztoru od jego powstania do współczesności, uwzględniając przy tym szeroki kontekst historyczny i kulturowy. Kończąc swoje studium Jarosław Stocki zauważa pewne trudności i braki własnej pracy, wśród których wylicza: „... якщо врахувати нестачу історіографічних джерел, особливо з певних років XVIII-XIX століть, то не реалізувалась ідея складення хронології ігуменів Бучацького монастиря Отців Василіян і – бажання ширшого висвітлення духовного служіння бучацьких василіян на певних етапах зазначеного періоду. Тож, думаю, ці аспекти будуть ще досліджені» (s. 148).

Przy okazji obchodów 300-lecia bazyliańskiego klasztoru w Buczaczu zorganizowano konferencję naukową, której materiały zostały opublikowane w 2012 r. («Бучацький Монастир Отців Василіян, до 300-ліття заснування», red. prof. J. W. Stocki). Również w tym wydaniu nie znajdujemy wykazu ihumenów buczackiego klasztoru. Chcąc choć w części uzupełnić materiał o klasztorze w Buczaczu podjęliśmy się próby przygotowania wstępnej listy ihumenów tego klasztoru. Lista obejmuje lata od założenia klasztoru do przejęcia go przez bazylianów z Reformy Dobromilskiej (1893). Nie udało się skompletować pełnego wykazu i nadal pozostają kilkuletnie luki. W wielu przypadkach znaleźliśmy tylko wzmiankę, że w danym roku ihumenem była określona osoba, bez podania dokładnego przedziału czasowego. Jeśli nie znany jest rok, w którym zakonnik objął urząd, potwierdzoną datę opatrzono znakiem „{”, który należy rozumieć jako otwarty przedział czasowy (np. {1719 – czyt. „był ihumenem w 1719 i być może także wcześniej”). Analogicznie w przypadku braku informacji o roku końcowym, zastosowano znak „}”. Lata bardzo prawdopodobne, ale jednak nie dość udokumentowane podano w nawiasach kwadratowych „[ ]”.

1712}, {1717} – Melchior Łosowicz (pierwszy ihumen)
{1719} [nie dalej niż 1725] – Mateusz Kozaczenko
22.10.1730-.08.1738} [nie dalej niż .11.1740] – Teodozjusz Zieniewicz
{1742-.01.1743 – Bazyli Bielkiewicz

29.06.1743-1747} – Jozafat Tokarzewski
1750-1757 – Hieronim Neresius
{1758} – Piotr Łapinkiewicz (Łapiński)
{1760} – Maurycy Kaskowicz (informacja niepewna)
1761-1765 – Hieronim Neresius
prawdopodobnie [1765-1767] – Porfiriusz Skarbek Ważyński
{1771-1772 - Innocenty Mszanecki
1772-1782 – Józef Michałowski
25.07.1782} – Kasjan Dziedzicki
{1785} – Adrian Andruszkiewicz (informacja niepewna)
{1785}, {1788}, {1795} – Doroteusz Michalski (odnotowany w tych latach, nie wiadomo, czy pełnił funkcję nieprzerwanie)
{1796 – Marceli Bołha

1797-1805 – Anastazy Dziedzicki
{1808-21.02.1813 – Apoloniusz Zabatty
1813-1814} – Atanazy Michalski
25.02.1815-.12.1822 – Julian Dobryłowski.
.12.1822-10.03.1823 – Marcjan Tarnawski
1821-1823 – Antonin Łotocki – z powodu paraliżu o. Juliana Dobryłowskiego i śmierci o. Marcjana Tarnawskiego, sprawował obowiązki tymczasowego administratora
16.04.1823-1838 – Justyn Żurowski (prawdopodobnie z krótka przerwą w 1830)
{1830 – Jan Damascen Radecki (sprawa dość niejasna; w Buczaczu mieszkał już wcześniej jako nauczyciel; w 1830 r. miała miejsce kapituła prowincyjna i być może przy tej okazji nastąpiły pewne zmiany)
1838-30.09.1839 – Nikifor Trusz
1839-1842 – Emilian Kossak
1842-13.03.1846 – Daniel Medyński
1846-1854 – Modest Maciejewski
{.09.1854 – Izydor Korżyński
1854-1856, {1858-1862 – Justyn Iniewicz
[1862]-1868 – Jakub Zahajski.
09.1868-1870 – Jan Barusiewicz
[1870]-1879 – Modest Łobodycz
1879-21.08.1893 – Hieronim Ostrowercha